Reisweek drie (12 jan. 2009 - 17 jan 2009)

En hier is hij weer, de wekelijkse update uit het verre Afrika. Dit keer schrijf ik jullie vanuit Mopti. Jullie zullen wel denken; die Maarten schiet ook niet echt op. En dat klopt 100%. De afgelopen week ben ik vooral bezig geweest met vriendjes maken en andere reizigers zoeken waarmee ik naar Dogon zou kunnen gaan. Lees vooral door voor een meer gedetailleerd verslag van deze zoektocht.

Dag vijftien (Segou)

Ik heb een beetje gelogen vorige week, ik ben deze dag nog niet vertrokken uit Segou. Wel moet gezegt worden dat dit wel het plan was.. tot ongeveer na het ontbijt. Ik was op weg naar het internet cafe om het vorige verhaal online te zetten toen ik twee Franstalige Canadezen tegenkwam. Na een kort praatje gemaakt te hebben vroegen ze of ik mee wilde naar het oude gedeelte van Segou, ze hadden al een auto + gids geregeld een voor een kleine donatie kon ik lekker mee. Dit leek me toch ook wel interresant...dus ben ik maar voor een dagje met ze meegegaan. Het oude gedeelte van Segou is heel mooi, het ligt een kilometer of tien van Segou vandaan aan de Niger. Het is een dorpje met veel oude huizen, een zeer oude moskee (niemand weet precies hoe oud, maar heeeel oud als ik de gids mocht geloven), een heleboel prachtige uitzichten over de Niger en vooral een hele oude sfeer. Ook het graf van de grondlegger van de stad Segou is hier te vinden. (zie de foto's). Het fijne aan Franstalige Canadezen is dat ze beide Frans en Engels spreken, dus ze konden perfect als vertalers functioneren!

Na dit tripje heb ik mijn verslag van vorige week op internet gezet, heb ik lekker wat gegeten en ben ik lekker vroeg naar bed gegaan om te gaan slapen. Ook heb ik deze dag mijn buskaartje naar Mopti gekocht, ik ben de volgende dag dus ook naar Mopti vertrokkken.

Dag zestien (Segou - Mopti)

Deze dag bestond vooral uit het in de bus zitten... de busrit zou vier tot zes uur moeten duren, maar heeft ons zeven uur gekost. Waarom dat was, ik heb geen idee. We hebben lekker doorgetuft voor mijn gevoel. Wel wat lange pauzes gehad..maar verder ging het allemaal vrij vlot (vond ik). Er waren twee nare aspecten aan deze busreis. De eerste was dat ik niet uit het raam kon kijken omdat er een hele laag plaksel aan de andere kant van het raam zat. Dus ik heb de hele reis naar een witte waas op het raam gekeken en naar het achterhoofd van mijn voorbuurman, waar ik ook vrij snel op uitgekeken was. Het andere nare was mijn buurman, ik had twee vrije stoelen bemachtigd en mijn buurman aan de andere kant van het gangpad had ook twee stoelen voor zichzelf. Om de tien minuten kwam hij heel klef naast me zitten en begon heel vervelend steeds naar emailadressen, telefoonnummers, etc te vragen. Één keer is dit leuk, maar als hij steeds nadat je vraagt hem weg te gaan weer terugkomt om hetzelfde te doen en steeds iets warmer tegen je aan komt zitten word het vrij snel vervelend... dit heeft ook zo's zeven uur geduurd.. Na een emotioneel afscheid van mijn buurman ben ik snel in een taxi gesprongen om me naar het hotel te laten brengen. In de dormitory aangekomen een beetje gekletst met mijn enige kamergenoot Baptiste. Een Fransman die naar Mali was gekomen omdat een vriend van hem trouwde met een Malinese vrouw.

Dag zestien (Mopti)

Mopti is het touristisch epicentrum van Mali, vanuit Mopti is het namelijk mogelijk om naar naar Timbuktoe, Dogon Country en Djenne te gaan. Ik ben hier dan ook om al deze dingen vanuit hier te doen. Dogon Country (pays Dogon) staat het hoogst op het lijstje dus ik wilde hier een groep vinden om mee naar Dogon te vertrekken. Vandaag ben ik echter eerst maar eens Mopti gaan verkennen, want behalve een uitvalsbasis is het ook nog een hele mooie stad.

Het eerste wat je zult lezen over Mopti als men het opzoekt is hoe vreselijk de gidsen en verkopers hier zijn. De lonely planet gids raadt dan ook aan om vooral niet naar Mopti te gaan tenzij het strikt noodzakelijk is. Ik was kortom een beetje huiverig om hier te komen... het valt echter driehonderd procent mee. Je kunt best door de stad lopen zonder drie gidsen achter je aan te hebben, ik ben er zelfs maar een paar tegengekomen op straat. Op deze mooie dag ben ik met Batiste de Fransman door de stad gelopen, hij kende Mopti al dus wilde me maar al te graag een rondleiding geven. Hij ook nog eens perfect Engels, dus dit was wederom geweldig. Mopti ligt ook aan de Niger en heeft de meest bruisende haven van Mali. Al het zout dat uit de woestijn word gedolven komt hier bijvoorbeeld aan per boot. Ik heb nog nooit zoveel zout bij elkaar gezien.. het zijn van die grote platen met ruw zout. Verder is er een heleboel personentransport vanuit hier naar welke plaats dan ook aan de Niger. We hebben kortom de hele ochtend een beetje langs het water gelopen, bootjes gekeken, foto's gemaakt en wat gebabbeld met locals. Na wat gegeten te hebben zijn we naar het oude gedeelte van Mopti gelopen, naast een grote Moskee in de Sudanese stijl is er vrij weinig te zien hier. Maar deze hele wijk is gewoon prachtig. (zie foto's) Na nog een bezoekje gebracht te hebben aan het voetbalstadion van Mopti zijn we teruggegaan naar het hotel om wat te eten en lekker te gaan slapen.

Teruggekomen in de dormitory waren er een aantal mensen bijgekomen, waaronder Alex (Italiaan) en Oliver (Brit). Ze waren net teruggekomen uit het 'Festival in the Desert' boven Timbuctoo. Een festival midden in de woestijn waar allerlijk Touareg bands en andere Afrikaanse groepen spelen. Ik had er gewoon heen gekund, maar ik wist nog niet van het bestaan af. Tot op de dag van schrijven heb ik alle geweldige verhalen aan moeten horen, ik ga dan ook zeker proberen volgend jaar hier terug te komen om dit festival, en nog een aantal andere festivals in Mali te bezoeken. (Er zijn er meerdere, het is festival seizoen hier!)

Dag zeventien, achtien en negentien (Mopti)

Deze twee dagen heb ik gesleten met lekker eten, door de stad hobbelen, ervaringen uitwisselen met andere reizigers en plannen maken voor de komende weken. Morgen vertrek ik met Oliver naar Dogon om daar een trektocht van zes dagen te gaan maken. Vandaag gaan we nog proberen om twee/drie andere reizigers te vinden om met ons mee te gaan, dit om de kosten een beetje te drukken. We hebben een goede gids gevonden en vertrokken morgen dus ongeacht of we reisgenoten vinden of niet. Zo gauw ik terugben uit Dogon ga ik een boot richting Timbuctoo zoeken, dit word waarschijnlijk een driedaagse toch over de Niger in een boot vol met blije negers. Het zal niet comfortabel worden...maar het is de enige optie die geen vierhonderd euro kost. Dit kost dan ook maar een eurootje of twintig. In Timbuctoo wil ik heeeel graag een driedaagse cameltrek maken door de woestijn en overnachten in Touareg kampen. Dit is mijn planning voor de komende twee weken. Maar eerst morgen Dogon, hier doe ik jullie verslag van als ik terug ben in Mopti!

Tot volgende week dan maar weer! Overgens... het is hier koud...het is bewolkt, het waait en 's Avonds en 's Ochtends is het absurd koud. Maar met een lekkere jas en Touareg hoofddoekdingsjaalwhatever is het best uit te houden :) Ik leef dus een beetje met jullie mee. Tot volgende week! Groetjes aan het gehele thuisfront!!